Gönderi

Beşinci Bölüm
Umudum bittiği yerde çaresizlik başlıyor. Dört duvar arasına sığmayan nefes almanı bile zorlaştıran bir çaresizlik. Ve ben o kadar çaresizdim ki, gün doğana kadar sokak sokak dolaştım. Nefes alabilecek bir yer aradım kendime. Geceleri sokaklarda nara atarak dolaşanların ne hissettiğini daha iyi anlayabiliyorum şuan. " Beni anlamanızı beklemiyorum, yanında olmanızı da istiyor değilim. Sadece uyanın. Ey sıcak yataklarında derin uykulara dalmış olan mutlu insanlar, hepiniz uyanın. En azından bu kadarını yapın benim için, " diyorlar. Anneme göreyse " İçip içip dolanıyo sokakta serhoş serseriler. " Bir bankın üzerinde sızıp kalmıştım. Sağ yanağımdan başlayıp tüm vücudumu kavuran sıcağın etkisiyle gözlerimi açtım. Kendime geldiğimde tam da olmak istediğim yerdeyim. Çöldeydim yeniden. Kum tepelerini aştım, çöl fırtınalarını geçtim, " Dedeee! Neredesin Dedeee?" Diye bagira bağıra bukdun sonunda aradığımı.
Sayfa 149 - Kusurat yayınevi
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.