Ben kitabı 1963, ciltli bir baskıdan okudum. Günlerce kitabı yanımda taşımak ve sayfa sayfa kitabın bağlamına karışmak çok güzeldi. Bazı tereddütlü noktalar ve istisnai kısımlar hariç ben fazlaca taraflı bir kısma denk gelmedim. Okurken rahatsız olduğum, kulak tırmalayan bazı kısımlar vardı ama azınlıkta kaldığını söylemem gerek. Okurken herkeste oluşan köprüyü görme isteği kesinlikle bende de oluştu. Zamanlar arasında akıp giden, kişilerden bağımsız sadece köprü ekseninde yüzlerce yılı anlatan kitabın sonu beni çok etkiledi. Ali Hoca karakteri çok iyi çizilmiş. Bugün hala karşılığını Ali Hoca karakteri ile empati yapabilecek bir sürü insan hala var. Balkanlarda kalbinden bir parçayı saklayan hala pek çok insan var. Gidip gördükten sonra bağ daha da artıyor. Arkada bırakılan her biz iz yeni bir ziyaretin vesilesi oluyor. Kitap 1. Dünya Savaşı ile sonlanmış ve köprünün şahit olduğu son acı, köprüye en çok bağlı olan insanın gözünden anlatılmış. Drina Köprüsü'nün şahit olduğu günümüze daha yakın yıkımlar ve taze acılar zaman itibariyle kitapta yer almamış. Kitap bana en son sayfalarında şunu düşündürdü; eğer canları ve ruhları olsaydı kadim yapılar kendilerini yıllara meydan okuyacak kadar dayanıklı yapan mimarlarına, mühendislerine çok sitem ederlerdi.

Drina Köprüsüİvo Andriç · İletişim Yayınevi · 20185,6bin okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Luna sapience