Heidegger'e göre teknolojinin özü “çerçeveleme”de (Gestell) yatmaktadır. Açığa-çıkarmanın bir tarzı olarak teknoloji, varolanları faydalılık esasına göre çerçeveleyerek açığa-çıkarır. Açığa-çıkarılan “varolan” artık “şey” değil, hatta “nesne” bile değil ama Bestandtır yani işletime ve kullanıma yönelik “kaynak”tır. Sözgelimi teknolojik mantık ile bakıldığında, bir orman kereste deposundan, bir nehir enerji kaynağından, bir dağ maden yatağından ibarettir her halükârda. Varlıkla asli bağı içinde orman olarak ormanın, nehir olarak nehrin ve dağ olarak dağın anlamı buharlaşmıştır artık, zira varolanla varlığın arasına teknoloji bir ayraç olarak girmiştir. Heidegger, varolana bir saldırı ve onu açığa çıkmaya provoke etme olarak teknolojık çerçeveleme eğiliminde “varlığın unutuluşu”nu teşhıs eder ki bu unutuluş, düşünüre göre, çağımızda “güç suretinde tezahür etmektedir.
Sayfa 53Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.