Kitabı dün bitirdikten sonra inceleme yazmalı mıyım diye düşündüm ancak diğer incelemelerden farklı bir şey söyleyemeceğime karar vererek zahmete girmek istemedim ve vazgeçtim. Ancak bugün bir olay üzerine aniden aklıma Tartüffe karakteri gelince, en azından kendim için arada bakacağım bir incelemenin kenarda durmasına karar kıldım. Tartüf karakteri hepimizin canlı olarak en az bir kere karşılaştığı bir karakterdir. Tartüf, din kisvesi altında, yanlışlara çıkan tüm kapıları açıp oradan vaaz yaparak giren bir karakter. Ondan kötüsü yoktur ancak o, gözü boyalı bazı insanların karşısında adeta bir melektir. Tartüf hakkında yüz kişi de bin kişi de gerçekleri söylese, bu kişiler asla Tartüf'e toz koydurmazlar. Ancak kendi gözleriyle görüp haksızlığa uğramadıkları durum dışında. Tartüf gibi insanlar yüzünden zaman zaman en sevdiklerinin soğuk davrandığı ve inanmadığı biri olarak, kitabı okurken oldukça umutsuzdum. Son sayfalarda biraz umut etmiş ve kitabı kapatmıştım. Ancak daha yeni günlük hayatımda biraz durum analizi yapmak zorunda kalınca aslında umudun ne kadar gereksiz olduğunu fark ettim. Kaybettiğim kişileri inandırmamın ya da onların kararlarından vazgeçmelerinin hiçbir oluru yok. Çünkü onlar kulaklarını asla açmamak üzere kapattılar. Gözlerini asla görmemek üzere ve sadece konuştular. Artık ne kendim için ne de onlar için bir umut edemiyorum, efendim. İyi günler. Umarım siz hala umut edebiliyorsunuzdur. Esen kalın...

TartüfMolière · Mitos Boyut Yayınları · 2008476 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Johan Liebert