Ben sevdiğimi uzak beyazlardan görürüm
Üzerinde yeşil bir su
Göz pınarları hasret dolu
Ben sevdiğimin gözlerini nerede olursa tanırım
Mavi bir ırmak gibi, gözyaşları acının tadı
Ben sevdiğimin ellerini nerede olursa tanırım
Parmaklarının asil sallanışı
Ben seni, ben senin kalbini
Nerede olursa bilirim, serzeniş dolu çığlıklarını
Önemli olan çok sevmek değil
Önemini yitirmeden sevmek
Ben seni, ben seni
Küçük bir onur meselesi
Ben seni, ben seni inanç muhasebem edinmişim
Bir inancın asilliğinde yüreğine abis tuttuğun karanlığa rağmen
Işık tutup seni aramışım
Peki bulmuş muyum, bu başka hikâyenin rastgelişi
Bana kalan kırmızı bir mürekkepten arta kalan iğnesiz kelimelerim...
ŞD.