.
“İstanbul'un orta yeri sinema
Garipliğimi, mahzunluğumu duyurmayın anama”
Böyle diyordu bir Şiirinde Orhan Veli
Demesine ben de derim amma
Benim anam duymaz
Çünkü benim anam öldü
Salavan dağına bakan bir mezarlığa gömüldü
Benim sinemamda
Artık anamın filmi oynamaz
Ben sıradan bir filimde oynuyorum
Kendi filmimde
Jenerikte adım küçük harflerle yazılı
Kendi sesimle ve irticalen konuşuyorum
Kendi kendime
Gün batımı çığlık çığlığa son kuşlar
Ufuklar bir gelincik kızılı
Açmışlar göletin kapağını
Gece karanlığı doludizgin gelir
Biraz sonra burada
.
Sayfa 105Kitabı okudu
·
98 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.