*İNCELEME DEĞİLDİR* Ne konuşuyor bu deli böyle? Selim diyor, öldü diyor. Hidrolik diyor, perde diyor, halı diyor. Müzeyyen Hanım yüzünde Selim’den izler taşıyor diyor. Turgut sen bir ahmaksın. Oturduğun koltuğun kumaşına dokunduğunda parmak uçlarında hissettiğin karıncalanma için bile saatlerce düşünürsün. Düşüncenin sonunda İtalyan mimarisine varırsın da bu konuya nerden geldiğini hatırlamazsın. Anlamıyorum seni Turgut, ne diyorsun? Bilinçmiş, akışmış bunlar senin kelimelerin mi? Sen yoldan geçen bir adam değil misin? Ahh Turgut, Vah Selim! Nasıl anlamıyorum sizi bir bilseniz. Anlasam ne güzel olurdu aslında. Keşke seni hiç anlasaydım Selimciğim Işık. Nasıl anlamıyorum biliyor musunuz? Bir dakika tarif etmeye çalışacağım. Hani Atlas gibi dünyayı omuzlarıma yüklemişim yürüyorum, şikâyette etmiyorum. Yüküm dünya kadar olmuş, dünya yüküm. Hani bıraksan giderim gittiği yere kadar. Ama dağlar omuzlarıma paralel uzanmıyor Turgutcuğum Özben, batıyor, acıtıyor. İndirip soluk alsam biraz bir daha hayatta kaldıramam tekrar. E böyle bata çıka nereye kadar. Peki siz beni anlıyor musunuz?... ….. Ne hakkınız var Allah aşkına? Kendiniz kalemin mürekkebi elinize değmesin diye günlerce kaçtınız. Beyaz sayfalardan kefen gibi korktunuz uzak durdunuz. Şimdi beni yazmak zorunda bırakmaya ne hakkınız var. İkinizin de yargılanmasını ve müebbet hapis yemenizi talep ediyorum. Ayrıca Olric de yardım ve yataklıktan ve delil karartmaktan ve dahi içimi aydınlatmaktan en az 6 yıl ile yargılanmalı. …… Baharı görebilen, Tutunabilen...

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,5bin okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.