Yazarın okuduğum yedinci kitabı. Okuduklarım arasında en sevdiğim değil ama keyifle okuduğumu söyleyebilirim.Yine cinayetler, yine katil ve yine Nevzat Başkomser.
Güzel bulduğum yer, katili kitabın ortasında bulmama rağmen son düzlükte öyle bir ters köşe oldu ki katil aslında bir katil ama aranan esas katil değil.
Eksik bulduğum yer ise yan karakterlerin bazı yerlerde yüzeysel olarak kaleme alınması, bu da kitabı yüzeyselleştirip daha çok bağlanmama engel oldu diyebilirim.Evet dili ve konusu ağır bir kitap değil ama hep olay yazısı merceğindense aralara durum yazıları serpiştirilmesini çok isterdim. Sadece tek yönden yoğun yazım beni rahatsız ediyor. Ama bir polisiye kitabı olduğunu göze alırsak nedenini anlamış oluruz.
Kitabın ortasından sonuna doğru merak duygusu okuyucuya iyi verildiğinden dolayı katili öğrenebilmek için kitabın başından kalkamıyorsunuz.
Neyse. Ahmet Ümit'in kalemiyle tanışmamış ya da tanışık olmanıza rağmen daha iyi kaynaşabilmek için okuyabileceğiniz güzel bir eser.
İyi okumalarr
