Nerden başlamalı ne söylemeli inanın bilemiyorum. Ilk defa iran edebiyatı okuyan bana, yazarın sözcüklerinin çarpması gibi birşey yaşadım desem abartısız olur. Betimlemeler, tasvirler, söz oyunları, hayalle gerçek, aşkla nefret, yok oluşla başlayan var olma çabası ve ölüme koşuş... Bir insan aynı sayfayı tekrar tekrar okur mu? Ben okudum. Anlamadığım için değil, o sayfadaki kelimelerin ağırlığı altında kaldığım için, varlığını yeniden hissetmek için. Yaşayan birer cümleydi sanki her satır. "Yaralar vardır hayatta,ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen,kemiren yaralar." Cümlesiyle baslar kitabımız. Daha ilk cümlede yüreğinizde hissedersiniz bir cümlenin ağırlığını. Ve sonra ekler yazar: " Tek korkum: yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan." Sorgulamaya başlarsınız kendinizi ve düşüncelerinizi. Yazar imgemeleri ve simgeleri ustaca kullanmış ve o içinde bulunduğu psikolojik çöküntü halini çok güzel yansıtmış. Yansıtmakla kalmamış sizi de içine sürüklemiş. Ruyada sanırken kendinizi bir anda gerçeğe dönüş yaşayabiliyorsunuz ama o dönüş gerçeğe mı yoksa rüyaya mı, rüya olan gerçekti de gerçek olan mı rüyaydı...neydi sahi içinde bulunduğu o durum? diye düşünceler içinde kayboluyorsunuz. Iran Edebiyatına bu denli nasıl uzak kalmışım üzüldüm açıkçası. Bunca yıllık okuyucu olarak keşke daha önceleri okusaymışım dediğim ama pek tabii artık devamının da geleceğini bildiğim bu eserlerin varlığını bilmek mutlu kılıyor beni. Kısa gibi görünebilir bu eser sizlere, yanıltmasın dostlar. Çünkü 95 sayfa size olur uzun dömecli bir yol. Elimden gelse bütün kitabı paylaşmak, her satırını aktarmak isterdim. Her cümlesi ayrı anlamlı ayrı paylaşılmaya değer. Okuyun okutturun bu nadide eseri. Iyi okumalar dilerim, güzel kalın..

Kör BaykuşSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 202328,1bin okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülşah Karaaslan