Salınım
Meral Bağcı
Kusursuz düş kusurlu insan
Bir an dermansızlık
Gümüşi damlalarla yağıp absorbe eden ruhumun döngülerini diken demetini bırakır gibi bırakıyorum yaşlarımı yer yer batmalar matem tülü de değil elkin ayaz
Görünenin içinde görünmeyeni görecek olan yıkımı sevinçle karşılayan bizleriz
Susuz yeryüzüne ağlamak en dibe birikmiş karanlığa koşturan gün ışığı, iğne ucunu yaran ışık
Bir ölüyü yıkar gibi yıkıyorum ayaklarımda kök salmış yüzümün hüznünü
Dostoyevski'nin sözüne ettiği altın iğne batırıyorum ölü bir düşün ölü kadınına
Dokununca dağılan taç yaprak gibi şiirim