film tavsiyesi - don't look up
Don't look up, son yılların en iyi toplumsal hicvi olabilir. Tatlı şakalarla zamanımızı adeta dayaktan geçiriyor. Eğlenceli bir film olduğu kadar öfkeli bir film. Filmdeki toplum atomize olmuş bireylerden oluşuyor. Bu haliyle ülkemizin 20 yıl sonrasını temsil ediyor olabilir.
Karakterler hedonist, hem de nasıl. Uyuşturucu bağımlılığı, aldatma türü davranışlar iyi kalpli, sıradan halkın küçük yaramazlıkları olmuş. En şeytani tipler bariz biçimde narsistik tatmin peşinde, bedensel hazza düşkünlük cepte zaten. Başkan kendini pohpohlatıyor, narsist bir CEO (narsist olmayanı kaç kişi kaldı şurada?) kendisine gülümsemeyen insanlara tahammül edemiyor, dünyanın sonu geldi sevişelim mi diye sorulan spikerin cevabı ise efsane; içip birilerini çekiştirelim.
Arzusunu denetleyemeyen, moral kodları çökmüş, anlık haz peşinde mikro adalar gibi yaşayan yapayalnız insanlar. Bu insanlar anlık hazlarına o kadar teslim olmuş ki, sonraki anda dünyanın sonunun gelmesi umurlarında bile değil. Kurnaz, dalavereci ama aptallaşmış bir toplum. Filmin kendi içinde tutarlı bir fikri var, atomize olmuş bireyler haz düşkünü encil varlıklara dönüştüler, aptallaştılar diyor.
Eşini aldatan karakterin savrulup sonra ailesine geri dönüş hikayesinde bu çok net. Filmde basit bir aile değerleri savunusundan fazlası var. Yaptığı eleştiri temelde yalnızlaşan insanın nasıl bir çılgınlığa savrulduğu. Son akşam yemeğinde dokunaklı ve belki de geriye kalan yegâne duayı eden uzun saçlı delikanlı dindar bir cemaatte barınamamıştır, toplum parçalanmıştır, birbirine kuşku içinde bakar, birbirine inanmaz, dünyayı kurtarmak şöyle dursun işemeye çocuk bile götüremez haldedir.
Dünyanın sonu gelse ne yaparsınız? Filmin kahramanları toplanıp akşam yemeği yiyor, muhabbet ediyor. Herşeyden vaz geçmeleri dışında biraraya gelmeleri dikkat çekici olan. Filmi konuşulmaya değer yapan bu yanı zaten. Birey izole oldukça, bebeklikteki mahrumiyete bağlı gelişmesine alışkın olduğumuz narsizm, toplumsal bir salgın olarak ortaya mı çıkıyor? Sekonder mi diyelim, edinsel mi, narsizmin bir aile dramından toplumsal bir cinnete dönüşmesi mümkün mü? Siyasetçiden, dini cemaatlere, muhalifinden sokaktaki satıcıya, bütün bir toplum narsistler toplumuna dönüşürse ne olacak? Yalnızlaştıkça, modern birey için kaç ihtimal kaldı peki?
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.