Zweig’in kalemine laf yok (:
Yine çok beğendiğim kalemiyle kurgusuyla kısa ve çok güzel bir öyküydü. İnsana yine onun inancına farklı inançlara saygıya, bazen konuşmaya gerek kalmadan birinin bir başkasını anlayabileceğine, kendi kanındandan canından olmadan bir şeyi sevebileceğine kadar türlü örneklerle olaydan çok verdiği kişisel gelişimle okunması ve daha önemlisi anlaşılması dileğiyle.
Keyifli okumalar dilerim. ❀