Üç yıl önce Dava’yı okurken kitabı bitirince, “biz seninle neden anlaşamıyoruz Kafka” diye bir tweet atmıştım. Eser beni içine çekmemişti ama biliyordum ki Kafka’yı kalbinde hissetmek çok derinlik isteyen bir şeydi. Bu öykü ile bir kez daha anladım ki ben o derinliğe hala ulaşamamışım. Ya her yazarla anlaşamayacağım gerçeğini kabullenip yoluma devam edeceğim ya da onu bir gün anlamayı bekleyeceğim bilmiyorum. Ha öyküye gelince, güzeldi elbette…
