Bir kitabın daha sonuna geldim. Kış Bahçesi bitince biraz beni boşluğa düşürdü. Eksik hissettim. Kitaba 4 günde bağlanmışım gerçekten. Bazen anlatımın yoğunluğundan cümleleri hızlı hızlı okumaya çalışsam da Kış Bahçesi gerçekten düşüncelerime işledi. Birçok alıntı yaptım. Hatta daha yapmadığım cümleler de var ama alıntı yapmak için kitabı bırakınca çok bölünüyor hoşuma gitmiyor. (ufak spoiler içerebilir bundan sonrası) Kitabımız bana göre iki ayrı romandan oluşuyor. Çünkü iki ayrı karakterin hayatını okuyoruz. Aziz'i kendi dilinden, Harun'u ise üçüncü kişiden. Aziz yazar ama uzun süre evinde işsiz oturmaktadır. Bir gün telefondan gelen arama üzere Hasan Bey ile görüşür ve Hasan Bey ondan bir kızı gizlice izleyip rapor tutmasını istemiştir. İşte Aziz'in hikayesi burada başlıyor. Harun ise yaşını başını almış iki çocuk babasıdır hatta torunları da vardır. Bu yaşına kadar hayatını nasıl yaşadığını bilmemektedir. Kendini kitaplara verdikçe de yalnızlaşır ve en son mutlu olduğu zamanı hatırlayıp o zamanı yaşamak için birden her yaşadığı yeri bırakır ve İstanbul'a gider. Öncelikle Kış Bahçesi olaylardan oluşan bir kitaptan ziyade daha çok iç diyalogların hakim olduğu bir kitap. Bizler Aziz ve Harun'un iç dünyasına bol bol tanık oluyoruz. Belki de Aziz de Harun da bizizdir. Kış Bahçesi'ni gerçekten beğendim. Güray Süngü'nün kitabını da ilk kez okumuştum. Diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum. Özetle: iç diyalogların hakim olduğu ve karakterlerin iç dünyasını bolca okuduğumuz kitapları seviyorsanız tavsiye ederim.

Kış BahçesiGüray Süngü · Ketebe Yayınları · 2020657 okunma

·

40 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

senem ∗