Yolunda giden bir hayatı vardı. Bir ailesi ve onun hayatı adına büyük umutları.. Bilimin peşinden gittiği yolunda hırslarına yenik düşen bir merağın yönüne saptı. Bizzat kendi elleriyle yarattığı can, Frankenstein’ın hayatının dümenini eline aldı. Onun bu acıları yaşamasına razı olacaksa ve yarattığına dönüp bakmaya imtina edecekse madem, neden onu duygularıyla yarattı? Yakarışlarını neden duymadı? Yalvarışlarına neden kulak asmadı? Elinden tutmayacaksa, onu her haliyle kabul etmeyecekse neden bahşetti ona o canı? Sürükleyici ve mükemmel bir eser yazmış yazar, hem de daha 19 yaşında. Yıllarca bizim Frankenstein bildiğimiz, görsellerdeki o korkunç varlıktı. Ama kitapta anladık ki aslında onu yaratanın soyadı bu. Bu yanılgıyı düzeltelim bi’. Oysaki zavallımın adı bile yok. Yaratılmayı da tercih etmemişti, çirkin olmayı hele hiç. Duygularının olmasını da ona keza.. Kitabı ben iki farklı bakış açısıyla okudum doğrusu. Bir yanım bilim kurgunun o yıllarda böylesi şahanesine hayran olurken bir yanım hayatın adaletsizliğine döndü yüzünü. Yazık şanssız doğanlara dedim yine ve yine. Derin konu, her neyse.. Sözün özü, okuyun. Beğeneceksiniz.

Frankenstein ya da Modern PrometheusMary Shelley · Can Yayınları · 201813,9bin okunma

·

303 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.