Stefan Zweig'ın en sevdiğim, ve beni çok etkileyen kitaplarından biriyle geldim... Satranç... Aslında bu kitabın bir diğer adı bana göre çıldırmak, benliğini kaybetmek... Ne demek istediğimi kitabın konusunu anlatınca az çok anlayacaksınız.. Bir gemide geçen bu hikaye aslında yıllar öncesine de dayanır.. bu gemide Satranç şampiyonu olan Mirko Czentovic'de vardır. Uzun süren gemi yolculuğu sırasında gemideki herkes bu şampiyonun adını duyar, ve onunla satranç oynamak isteyenler olur. Bu olayı duyan milyoner petrol zengini olan Mc Connor, Czentovic'e para karşılığı bir el satranç oynamayı teklif eder. Czentovic kabul eder ve oynamaya başlarlar. Bir süre sonra Mc Connor kaybedince bir el daha oynamak ister ve yanlarına bir yabancı gelerek onlara yanlış oynadıklarını ve eğer böyle devam ederse yenileceklerini söyler. Peki bu yabancı kim? Satrancı nasıl bu kadar iyi bilebilir.. Buna şaşıran satranç oyuncuları yabancının dediklerini yaparlar ve berabere kalırlar, ama bir yandan da bu yabancının kim olduğunu merak edip onunla da oynamak isterler ama yabancı kabul etmez, çünkü etmemesi için gayet makul bir sebebi vardır... 25 yıl önce satranç oynamayı bıraktığını ve bir daha asla oynamamaya yemin ettiğini söyleyerek hikayesini anlatmaya başlar. Bu hikaye nasıl bir hikaye olabilir? En fazla ne olabilir ki? Bir tür aklını kaybetmek. çıldırmak. Stefan Zweig eserlerinde psikolojiyi o kadar iyi işliyor ki hayran kalmamak elde değil.. bunun en büyük örneği fikrimce satranç.. yıllar geçse de bendeki etkisi aynı olacak diye tahmin ediyorum.

SatrançStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020237,6bin okunma

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gregor SAMSA