Teşekkür Ederiz Atam... dedim sessizce- Melike Funda Kaynak// Kitap Yorumu
Konusundan kısaca bahsedeceğim. Tarih öğretmeninin verdiği ödevi yapmaya çalışan Aslı bir türlü dikkatini toparlayamıyordu. Derste öğretmeninin anlattığı konuları gözünde canlandıran Aslı, anneannesinin yanına geldiğini duymadı. Nuriye Hanım torununun zorlandığını görünce babasının katıldığı Kurtuluş Savaşından bahsetti. Ardından oymaları silikleşmiş, rengi solmuş büyük sandığı, sandığın dışı gibi oymalı anahtar ile açtı. Sandıktaki birbirinden değerli eşyaları torununa gösterirken babasının Gazi madalyası ve eski fotoğraflar Aslı'nın dikkatini çekti. Fotoğrafların birinde Tahsin Çavuş vardı. Aslı anneannesinden izin alarak fotoğrafları göstermek üzere arkadaşlar ile buluşmaya gider. 5 arkadaş sohbet ederken en minikleri İlke yolda yürüyen kişinin Tahsin Çavuş olduğunu büyüklerine gösterirken hepsi büyük bir heyecan ile takibe başlamışlardı bile. Tahsin Çavuş'un bir barakaya girdiğini gördükten sonra çocuklar da bir maceraya açılarak aynı yere girerler. Ancak hiç ummadık şekilde kendilerini Ankara'nın eski sokaklarında bulurlar. Neler olduğunun farkında vardıklarından sonra Mustafa Kemal' i bir kere görmek, konuşabilmek için çabalarlar. O yıllarda sokakta yalnız olan 5 çocuğu Kimsesiz Çocukları Koruma Yurduna götürürler. Yedikleri yemeklerin, giydikleri önlüklerin günümüzden farklı olduğunu düşünen çocuklar derste eski harfler ile eğitim olduğunu gördüklerinde bir kere daha şaşırırlar..
Sizce gönülden istedikleri gibi Mustafa Kemal ile karşılaşabilecekler mi?
Fantastik türde olan bu kitabı 10 yaş ve üzeri herkese öneririm.
"Teşekkür Ederiz Atam" dedim sessizce..
@melike_funda_kaynak 
Yayınevi
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.