İsveçli black metal grubu The Shining'in solisti olan Kvarforth'un, şarkılarından farksız güzellikteki şiirlerini yazdığı kitabıdır. Aslında kitabı değerlendirirken Kvarforth'un şahsından çok iskandinav rock-metal müziğinin felsefi altyapısı hakkında oturup uzun uzadıya yazmak, tartışmak gerekiyor. İnsana dair hemen her konuda gerçekçi bir tarz sahiplenen iskandinav metal müziği, diğer müzik dallarının benimsediği idealist duruşa kökten karşı çıkarak ilerlemektedir. Bu da hemen her şarkıda gerçekçi ve acıtan bir üslubun, dörtlüklerin ve genel olarak bir armoninin ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Bu sert ve soğuk yüzün yanında, bilinçle insanı ele alan bir tarz da kendini ortaya çıkarmaya başlıyor. İşte Kvarforth'un kendini bulduğu alan da tam olarak burası. Şiirlerinde ve şarkılarında ciddi bir eylemsellik vardır Kvarforth'un. Ne işkenceyi sürdüren bir umut verme, ne hayal satma, ne de gurur okşama vardır şiirlerinde. Yok oluşun, hiçliğin, yalnızlığın, acının; toplumsal anlamda, stres, baskı, dışlama ve yadırgamayla insanın üzerinde oluşturduğu kara bulutları işler ve bu acı gerçekçilik karşısında insanın her şeyi bırakmasını ve yalnızca gitmesini* ele alır. Buradaki gitmek fiili oradan ayrılmak, onu terk etmek değildir. Bilinç olarak, benlik olarak gitmektir kendinden ve buna bağlı olarak her şeyden. Bu anlamda şiirleri antidepresan üstü bir yardım sunuyor okura. Kaygı ve stres bozuklukları yaratan her alanın terk edim iradesi siz ilaçların vermediği tedaviyi verir. Kvarforth'da bunun farkında olarak şiir sihriyle bunu sunuyor okura... Keyifli okumalar.

Prozac Artık YetmediğindeNiklas Kvarforth · Marjinal Kitaplar · 201420 okunma

·

453 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Uğur De Molinari