George Simmel
Öncelikle bireyin metropol hayatının boyutları içerisinde kendi kişiliğini ileri sürmenin güçlüğünü göğüslemesi gerekir, önemli niceliksel artış ve enerji sarfiyatı sınırlarını aştığı yerde toplumsal muhitin alâkasını cezbetmek için çevrenin farklılıklara karşı duyarlılığını tahrik etmek suretiyle bir şekilde niteliksel farklılaşmaya yapışılır. Son olarak insan en tarafgir [belli bir amaç güden] özellikleri, yani metropole özgü, alışkanlık kesbetmiş tuhaf konuşma, davranış biçimi (mannerism), geçici heves (caprice) ve aşırı (doğal olmayan) özenti vb. gibi aşırılıkları benimsemeye zorlanır. Şimdi, bu aşırılıkların anlamı bu tür bir davranışın muhtevasında değil fakat onun “farklı olma”, çarpıcı bir davranışla ortada olma ve böylelikle alâkayı celbetme biçiminde açığa çıkar. Birçok karakter tipi için nihayetinde kendilerini korumaya yönelik yegâne araç bir miktar özsaygı ve bir konumu doldurma hissi, başkalarının farkındalığıyla, dolaylıdır.
Sayfa 181
·
124 görüntüleme
Simmel metropol yaşamında bireyin farklılaşma isteğinin kaynağına ışık tutuyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.