30./
Parmaklarına baktım annemin. Olağanüstü bir benzerlik, ikimizin de aynı. Onun parmaklarını yitireceğim günü düşündüm. Yitirmeden önce doyasıya bak, dedim kendi kendime. Ama anneye hiçbir zaman doyulamaz. Doyasıya bakmak, yokluğunun acısını hafifletemez. Annemin elleri yitmeden kendi ellerim yitsin.
Sayfa 53
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.