"aşk, bir kurtarıcı değildir; ama bizi yetiştirir, büyütür; içimizi aydınlatan meşaleyi taşır, ormanların ahşabından yontar onu. anlamsız günlerin, sevimsiz işlerin, gereksiz saatlerin oyuklarına yuva yapar aşk; ışıltılı nehirlerin, altın salların üzerinde salınarak gelmez; ne şarkı söyler ne parıldar; ilan ettiği hiçbir şey olmaz. ama gece olur; oda süpürülüp korların üstü örtülür, çocuklar uykuya dalar gecede; o gece ki -çarşafların arasında, kırpırdamadan, çıt çıkarmadan, aheste bakışlarda- nihayet kıt kanaat hayatımızdan bezmişliğimiz ve varoluşumuzun tüm sıradanlığında, birinin suyunu ötekinden çektiği kuyulara dönüştürür bizi; seviyoruzdur birbirimizi; ve kendimizi sevmeyi öğreniyoruzdur."
Sayfa 263Kitabı okudu
·
43 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.