II. Dünya Savaşı sonrasında bütün dünyada etkisini gösteren kuvvetli bir zihniyet değişikliğine gidilmiştir. Tüm dünyayı saran bu savaş, manevî değerleri sarsılmış bir kuşağın oluşmasına sebep olmuştur. “1940 Kuşağı” olarak da adlandırılan bu kuşak, milyonlarca insanın ölümüne şâhit olmuş, sevdiklerini, ailelerini, vatanlarını kaybetmiş ve bundan sonra uğrunda ölünecek hiçbir değer olmadığının, en üst değerin yaşamak olduğunun farkına varmıştır. Vatan, millet, din gibi manevî değerleri sarsılan bu kuşağın insanlarında, ruhen hastalanmış bir insan tipi göze çarpmaktadır. Bütün dünyayı saran bu zihniyete Türk edebiyatı da kayıtsız kalamamıştır. Cumhuriyetimizin kuruluşunun ilk yıllarında “Garip Mukaddimesi” adıyla Türk edebiyatında ses getiren, dönemin şiir geleneğinde büyük bir değişikliğe gidilmesinde kaynaklık eden, bu hareketlerinden ötürü tuhaf karşılanıp, garipsendikleri için “Garip (I. Yeniciler)” adını koydukları topluluğun üç ismi Orhan Veli, Melih Cevdet Anday, Oktay Rıfat Horozcu’dur. Orhan Veli’nin önderliğindeki Garip akımı kısa sürse de sonradan gelen edebî akımlara etkisi büyük olmuştur. Şairin şiirlerinde kullandığı serbest nazım şekli ve şiirlerinin içeriğini oluşturan halkın yaşayış biçimi, gündelik hayat gibi konular ardından gelen şairlere ilham olmuştur. I. Yeni olarak şiirlerinde topluma ve toplumsala yönelik herhangi bir kötüleme söz konusu değilken geleneğe karşı olumsuz bir tutum içindedirler. Bunun yanı sıra Kanık’ın bütün şiirlerinde aynı dil ve üslubu görmek mümkün olmasa da ‘Ne Kadar Güzel’, ‘Ayrılış’, ‘Yaşamak’ vb. gibi çoğu şiirinde orijinal bir dil kullanma isteği hep ön planda olmuştur. Gündelik, sade bir dille yazdığı şiirlerinde 1940 Kuşağı’nın zihniyeti göze çarpmakta ve yaşamanın, hayatta olmanın güzel şey olduğu, bundan daha üstün bir şey olmadığını bize vurgulamaktadır.

GaripOrhan Veli Kanık · Yapı Kredi Yayınları · 20181,095 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.