Evim
Bir yuva kurdum Zaman'da,
ana yurdumda.
Pek uzak değil şehirden,
batıya bakıyor tepelerden
tarlaların, bağların, vahşi topraklarının ötesinden
kıyısına doğru Sonsuz'un.
Yıllarımı aldı onu istediğim gibi kurmam,
uyku verandaları, gölgeli odaları, çeşmeli iç bahçeleri.
Giriş kapısının üstünde,
bir kelimesi henüz bilinmeyen bir dilin,
anlamı muhtemelen Şükran.
Yaz havası dolar pencerelerden içeri
kışın yağmur tıpırdar avlularda
ve küçük havuzlarında çeşmelerin toplaşır damlalar, akmak üzere derin saçaklardan.
Sayfa 40Kitabı okudu
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.