“Evlen” demişler babama. “Evlen” evlenmiş çaresiz. Üvey ananın elinde büyümüşüm ben. ONUN BUYRUKLARIYLA ACI ÇEKTİĞİMİ, SESSİZLEŞTİĞİMİ GÖREN BABAM ÜSTÜME DÜŞER OLMUŞTU. Babam üzülmesin diye yaşadığım hiçbir derdimi, ağrımı, sızımı anlatmadım, anlatamadım. Bir gün işten erken dönünce beni tokatlarken, ellerimle yüzümü kapatırken üvey anamla göz göze geldi. Kocaman kocaman açıldı babamın gözleri. Üvey anamın üzerine yürüdü, çıldırmış gibiydi.
Sayfa 18 - Baygenç Ajans YayınlarıKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.