Herkese merhaba, Hala kendimi hikayenin gerçek olmadığına inandırmaya çalışıyorum belki de gerçektir bilemiyorum. Öncelikle şunu belirtmek istiyorum ki Orhan Pamuk'a görüş ve fikirleri sebebi ile yıllarca mesafeli kalmıştım. (kendisi Türklerin Ermenilere soykırım yaptığını iddia etmişti ) Sonra düşündüm de sanki okursam onun gibi mi düşüneceğim dedim ve okumaya karar verdim. Aslında beni fikirlerinden çok dilinin ağır olacağını düşünmemdi çünkü çoğu arkadaşım kitaplarını hep yarım bırakmıştır. Sonunda bu kitaba başladım ve tek kelimeyle bayıldım. Son zamanlarda okuyup da etkilendiğim nadir kitaplar vardı bu da onlardan biri oldu. Hele kitabın başlangıcında ki o cümle beni benden aldı. Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu ânı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu. Düşünsenize bir şeyler yaşıyorsunuz ve o anı yaşarken o anlarınızı özleyeceğinizi bilemiyorsunuz. Bir zamanlar ben de aşk acısı çekmiştim ama itiraf etmeliyim ki Kemal'in acısının yanında benimki neydi ki dedim. O nasıl bir takıntıdır arkadaş kadının her kullandığı eşyayı saklarsın. Kitapta beni en çok etkileyen şeylerden biri başlangıçtaki bu cümle olmuştur. İkinci olarak etkilendiğim şey ise bu kitapta geçen hikayeyi daha gerçekçi hale getirmek için kurulan müzedir. En kısa zamanda müzesine gidip ziyaret edeceğim. Kitaba gelecek olursak dili çok sade geldi bana hatta elimden bırakamadım kısa bir süre zarfında da bitirdim zaten. Bazılarınıza müstehcen gelebilir şimdiden söyleyeyim. Kitabın sonlarına doğru gereksiz bir uzatma olmuş ama listenizde varsa mutlaka okuyun derim. Keyifli okumalar diliyorum.

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 202241,5bin okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif