Bu kitabı incelemesiz geçmek istemedim çünkü bende farklı duygular uyandırdı. Garip bir çekimi var kitabın. Çevremdeki herkese kitabın berbat olduğunu söylesem de okumaya devam ettim. Wattpad kitabı muamelesi yaptım çoğu zaman ki hâlâ da bunu savunuyorum. Kaç kez gözler devrildi, omuzlar silkildi... Liseli, genç bir kadının sıfır edebi bilgiyle, sıfır kurguyla ve karakter altyapısıyla kurduğu ıslak rüyaları okuyor hissine kapıldım çoğu zaman. Dil süslü olmalı demiyorum ama bu kadar da içi boş olmamalıydı cümleler. Çoğu betimleme bile zorlama geldi, okurken tiksindim bir noktada. Ancak ne var ki kitabın sonundan acayip zevk aldım. Son bölümden değil, artık tüm ilişkilerin okuyucuya aktarıldığı ve maceraların bittiği, olayların durulduğu kısımdan. Yazar aslında o kadar güzel kurmuş ki o başroldeki çiftin ilişkisini ve arkadaş çevresini, okur geriye dönüp bakınca kendisini o romanın dünyasında buluyor. Marianne'in kendisini yalnız hissetmesi hep boğazımı düğümledi. Connell'dan kopuşunu izlemek, fark etmek gözlerimi yaşarttı. Ancak bu güzel hisler için 200 sayfa okumam gerekti. Kitaba verdiğim 2 de biraz buraya dayanıyor. Bu kitap çok güzel olsaydı ne diline ne konusuna bakardım ama okuru kendisine kilitleyene kadar koca bir çöplük okutuyor bize. Her şeye rağmen bende bıraktığı izlenim ise olumlu. İçimde hoş bir rahatlık var. O yüzden 9 puan vermeyi de çok düşündüm. Ancak üzgünüm ki kitaba bir bütün olarak bakmalıyım.

Normal İnsanlarSally Rooney · Can Yayınları · 20196,1bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yiğit T.