İvan Ilyiç’in Ölümü, benim rahatça okuyabileceğim ve zihnimi biraz rahatlayabileceğim bir kitap olabilirdi. Oysa İvan İlyiç, gayet normal olan hayatına karşın ölümü sorgulama, ölümü hissetme ve yaşama, hayat hakkında yanılma gibi konularda beni şaşırttı. Benim de zihnime -genç yaşıma rağmen- “Doğru bir hayatı mi yaşıyorum?” sorusu gelir. Bu cümle beni fazlaca düşündürdü ve kendime getirdi-ya da kendimden götürdü. Bu soru, sorulabilecek en zor sorulardan biridir bana kalırsa… Bir de bu kitapta insanın makamına, parasına ve çevresine sağladığı şeylere karşılık olarak sevilmesini gördüm. Eşi de çocukları da hatta iş arkadaşları da İvan İlyiç’i hastalığında anlamıyor bana kalırsa. Ama ailesi o kıvranırken tiyatroya bile gidiyor. Ahh! Hayat bazı kişiler için böyle bir şey sanırım. Olduğun gibi sevilmek yerine paran için sevilmek! Özetle: İvan İlyiç, güzel ve başarılı hayatına evlenerek devam eder. Biraz geçimsizlikten sonra idare eder tonda yaşamaya devam ederler. Eline biraz daha makam ve para geçince, yeni de bir ev yaptırmaya başlayınca eşitle geçimsizlikleri azalır hatta daha mutlu olurlar. Evlerinde yaşamaya başladıklarında İvan İlyiç rahatsızlık yaşamaya başlar ve sonu ölümle biter. Kahraman, hiç kimsenin kendini anlamadığını düşünür. Aşkında kalabalık hayatına rağmen yalnız ölür.

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202245,7bin okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşü