Abidin Dandini'ye: "Aşk'ın gerçekte ne olduğunu kimse bilmiyor, değil mi?" diye soruverdim. Elini omzuma koydu. Derdimi anlıyormuşçasına başını sallayarak iç çekti: "Eminim bir gün sen de hayatının kadınına rastlayacaksın evlat... Ve ona şöyle diyeceksin: 'Ben evli bir adamım.'"
Abidin Dandini'yi tanıdıkça konuşkanlığın tevazudan kaynaklanabileceğini, mizah ile merhametin akraba olduğunu ve ilk izlenimlerin izlenim sayılamayacağını kavradım. Hakaretlerinin inceliği, iltifat tadı veriyordu.