Alıntı 9 sayfa, evet hepsi önemli
Seaview Sokak Hekimi Kolektifi'nde yaptığım röportajlarda ana prensibin "zarar vermemek" olduğu söylendi. Bunun onlar için ne anlama geldiği konusunda onları sıkıştırdığımda önce SSHK'nin öğrettiği taşıdıkları risk yüzünden başvurmadıkları MYHAY gibi prosedürleri saydılar, ardından kullandığından biraz daha riskli olabilecek bazı prosedürleri uygulayan, "en az zararı ver" felsefesini benimsediklerini ve düşündükleri bir başka hekim kolektifinden bahsettiler. Zarar vermemek aynı zamanda hekimlerin itibarı için de önemlidir, yalnızca iyilikseverlikten kaynaklanmaz. Benim eğitimimde, "Zarar Vermeyeceksin" dersi, işlerin ters gitmesinin tüm hekimlerin itibarını zedelediği hatırlatılmasıyla başladı. Bu konu, "en az zarar" prensibine göre hareket eden diğer kolektifi tartıştığımız oturumlarda da gündeme geldi. İki kolektifin mevzuata uygun eğitim konusunda farklı fikirleri vardı ve SSHK diğer kolektifin verdiği daha kısa eğitimin sorunlara yol açabileceği ve bunun sonucunda sokak hekimlerinin itibarına gölge düşüreceği kanısındaydı (Röportaj 18.09.2008). SSHK zaten geçmişte yeterli beceriye sahip olmadan hekimlik iddiasında olan ve gösterilerde zarara yol açan, gerekli eğitimi almamış insanlarla uğraşmak zorunda kalmıştı.
Hekimler, iki tip toplumsal yapıda çalışır. Burada daha çok "kolektif hekimleri," yani örgütlü protestolara sokak tıbbı kolektifleri aracılığıyla destek veren doktorları inceledim. Kolektif hekimlerinin, protestocuları oluşturan gruplardan siyasi mesafesini belli bir dereceye kadar koruması şarttır. Vazifeleri, ideolojileri ne olursa olsun protestoculara yardım etmektir. Hekimler protestoyu desteklemiyor olabilirler, ancak protestocuların güvenliğinin her türlü davadan önemli olduğunu düşünür ve ona göre hareket ederler. Yandaş grup hekimleri ise belli bir protestocu grubuna hizmet eder ve o grubun içinden gelirler. Yandaş gruplar, yandaş grup kavramı on dokuzuncu yüzyıl anarşizminde doğmuş olsa da hem modern anarşizmin hem de daha geniş ölçekte siyasetin temel bir toplumsal ögesidir. Yandaş grubun sorumluluğu tüm protestoya değil, başta kendi gruplarına karşıdır. Başkalarına da yardım etmeyi tercih ederlerse gruplarından ayrı düşmeleri işten bile değildir, nedenle bazen gruplarına destek olmak için diğer yardım çağrılarını görmezden gelmeyi seçebilirler. Ancak Seaview kolektifi hekimleriyle konuşurken eğitim verdikleri ve sonradan kolektifin parçası olmak yerine yandaş grup hekimi olarak çalışmayı seçenlere karşı bir tür minnet duyduklarını hissettim. Yandaş gruplar doğrudan eylem içeren daha riskli davranışlar sergilemeye meyilli oldukları için kendi hekimlerinin olması kolektif hekimlerine kara blokları takip etmek yerine protestocuların geneliyle ilgilenme özgürlüğünü tanır. Açıklığa kavuşturayım, hekimlerin kara blokun hareketlerine (bunların arasında mağaza vitrinlerini veya banka camlarını kırmak da bulunur) karşı olduğunu söylemiyorum kolektifin bazı üyeleri bu gruplarda yer almış bile olabilir, ama onlarım kendi hekimlerinin olması SSHK'nin enerjisini başka yerlere yöneltmesine imkan tanır.
Olay yerinde hekimlik yapmakla protesto etmek arasında mühim bir sınır olduğu ve bu ikisinin birbirinden farkı açıktır. Ne var ki bu sınır bir hayli hassastır ve SSHK'de sıklıkla gündeme gelmiştir. Geçmişte haber vermeden rol değiştiren, hekim ortaklarını yalnız bırakan, bazen de bunu hekimlik işaretlerini (ekipman, kızıl haç vs.) çıkarmadan yapanlar olmuştur.
Bonnie: Son protestoda bir hekim aletlerini çıkardı, başka bir hekime attı, barikata katıldı ve tutuklandı. Protestocu olmaya karar vermişti. Ama doğru şeyi yaptı; işaretlerden arındı ve ekipmanını devretti. O kadar çok hekim var ki artık bazen aralarından biri, "eh, iyi madem, burada nereden baksan on çift var, ben de onun yerine gidip bunu yapayım." diyor.
Amy: Bu güzel bir karşılaştırma olacak. [Başka bir hekim] bu yakınlarda tam tersini yaptı. Bir anda gitmek istediğine karar verdi. İlk başta hekim olarak oradaydı ve sırt çantam ondaydı. Bu kısma dikkat edin. Barikatçılara katılmak istediğinde sırtında bir hekim çantası vardı, kesip attı. Normal siyah bir sırt çantasıydı. Doktor işareti filan yoktu. Ama bir açsanız içi gazlı bezlerle filan doluydu. Bonnie: Makas varsa başı belaya girebilir.
Amy: O sırada makas yoktu ama sapını kestiği gibi çantayı attı. Hiç düşünmedi. Bir arkadaşıma vereyim de şunu Amy'ye geri götürsün diye bile düşünmedi.
Bonnie: Bu yüzden çiftler hâlindeyiz.
Amy: Yok işte, aldı başını gitti. Bu tip davranışlar yüzünden sorunlar yaşadık. (Röportaj, 18.09.2008)
SSHK'nin birçok hekimi protestolar sırasında kararsız kaldı. Hekimin pozisyonu sebebiyle protestoya katılmaması gerektiğini hissettikleri oldu. Bir protestoda rol değiştiren bir hekim bu durumu şöyle anlatır:
Carin: Duruma bağlı. Mesela son Anchor City protestosunda görev başındaydım ve bir aşamada örgüte protestocu olarak hekimlikten daha fazla katkım olacağına karar verdim.
Ben: Forma değiştirdin.
Carin: Evet. Hekim olduğumdan beri her protestoda görev yaptım diye düşündüm ve o noktada örgütlenmede bana ihtiyaçları olabileceğini fark ettim. Bir hekime yakışmayacak şeyler düşündüm. Gidip de hey arkadaşlar bu iş böyle yapılmaz demek gibi... Örgüt toplantılarına katılmak da hep zor gelmişti çünkü istiyorlar ki "hey, biz doktorculuk oynuyoruz" diye öylece duralım. Ama bu da zor, örgütlenme kısmına, karar aşamalarına dahil olamıyorsun... (Röportaj, 18.09.2008)
Carin, arbedeye dahil olmamaktan dolayı "tuhaf" hissederken Bonnie veya Amy gibi başka hekimler böyle bir eksiklik hissetmemektedir. Bonnie sunduğu basit hizmetten memnundur: "Gerçekten çok güzel. Avaz avaz bağırarak kaçışan insanları tutup gözlerini yıkamak çok güzel bir his" (Röportaj, 18.09.2008). Carin içinse hekim olma sebeplerinden biri kendini emniyete almak ve riskli içgüdülerini bastırmanın bir yolunu bulmaktı.
Şahsen benim katılmaya iten şeylerden biri kendimi tutuklatmamayı başarmaktı, çünkü içimden kendimi TOMA'nın önüne atmak geliyor. Elimde değil, kendimi tutmam imkânsız (gülüyor). En azından hekim olduğumda başka bir şeyle uğraşıyorum ve kendimi aracın önün atmamak için geçerli bir sebebim var, çünkü tutuklanmay göze alamam. (18.09.2008)
Uzun lafın kısası, sokak hekimleri modern radikal hareketlerin yapısında kendilerine has bir rol ve siyaset oluşturdular. Güçleri hem modern direniş hareketlerini oluşturan gruplardan ayn olmalarından hem de hizmetleriyle bu gruplara destek olmalarından kaynaklanır. Fakat burada anlattığım yapı ve faaliyetler, hekimlerin işinin çok ufak bir kısmıdır ve şu noktada diğer faaliyetlerine eğilmek istiyorum.
Bir Halk Eğitimi Olarak Sokak Tıbbı
Okulların bunu öğretiyor olması lazım - Sokak Tıbbı Eğitmeni
Sokak hekimlerinin işinin büyük bir kısmı protestoculann gereksinimlerine tepki göstermeye dayanır. Aynı zamanda sokak tibbi hareketi, protestocuların yaralarını sarmak ve gözlerini yıkamak kadar eğitimi de içerir. Buna, Medic Wikia'nın "zarat vermeme" başlığının önleyicilikle ilgili kısmında değinilir. Önleme yalnızca tedavi değil eğitim amaçlı olarak da hekimlerin eğildiği birçok konudan biridir. Genelde hekim kolektifleri birçok eğitim projesi yürütür. Elbette tüm kolektifler yeni üyeler kazanmak ister ve bu çeşitli eğitim projeleriyle mümkündür. Aynı zamanda SSHK'nin sağlık ve emniyet adını verdiği atölye çalışmalarında protestocuları eğitirler. Kolektifler çeşitli eğitim programların hizmet ettikleri toplulukları güçlendirmek için de yürütürler. Örneğin SSHK, çoğu hekimin öğrencisi olduğu civardaki bir üniversite için rıza ve randevu tecavüzü üzerine bir broşür oluşturmuştur. Başka bir kolektif ise "seyyah sorunları" başlıklı toplumun göçebe (ya da sadece seyahat eden) üyeleri için hastalık önleme atölye çalışmaları düzenlemiştir.
Kolektiflerin yaptığı işin büyük kısmı eğitimler düzenlemektir. Çoğu kolektif, yılda bir veya iki defa hekimlik eğitimi verir. Ulusal uluslararası ölçekte protestolar gerçekleştiğinde olaydan önce bekledikleri belli sorunlar üzerine (karşılaşılması beklenen yeni silahlar, protesto alanına has lojistik meseleler, vb.) ve tibbi destek sağlayacak kişi sayısını artırmak amacıyla ek eğitimler de yapılır. SSHK bir eğitimi yirmi saat olarak tanımlar ve aynı müfredat taslağını kullanan kolektif ağının bir parçasıdır. Eğitimler, hastanın rızasını almak, bandajlama, genel tibbi sorunları halletme (hipotermi, dehidrasyon, alerjiler, arı sokması, vb.) veya aralarında kimyasal silahların neden olduğu yaralanmaları tedavi etme. giyim kuşam, ilkyardım çantası hazırlama ve polisin kullandığı teçhizat gibi polis şiddetiyle alakalı meselelerde bilgilendirmeleri kapsar. Bilgilendirmeler arasında öğrencilerin eğitimin başında eşleştirildiği bir ortakla pratik yapma araları verilir. Dahası, eğitmenler genelde hekimlere protesto esnasındaki kaosu, tehlikeyi ve lojistik felaketleri hissettirebilmek için bazı senaryolar kullanırlar. Kendi eğitimimde bu senaryolarda sahte göz yaşartıcı gaz, karanlıkta çalışmak ve yaralıları protestocu ve polis kalabalığının arasından emniyete taşımak gibi örnekler vardı.
Öğrenciler SSHK eğitimine farklı sebeplerden dolayı katılmıştı. Çoğu kişi, kolektife katılmayı amaçlıyordu; kimileri ise yandaş grup hekimi olmak istiyordu. Bir tür aidiyet hissi arayan ve kendini geliştirmek için gelenler de vardı. SSHK hekimleri amaçlarına yönelik tüm sebepleri bulabiliyordu. Bu, sokak tıbbı ağının şu ana misyonuna dahildi: Hizmet ettikleri topluluklara daha iyi tibbi imkanların sunmak. Bu ana amaç sayesinde ikinci dalga sokak tıbbı ile anarşist siyaset/felsefe arasındaki güçlü bağ görülebilir. Sokak hekimi hareketi, geniş bir hastalık ve yaralanma skalasıyla başa çıkabilmek üzere, tibbi bakım ağları oluşturur ve insanları eğitir. Medic Wikia'da yazdığı üzere:
Sokak hekimleri, "zarar vermeme" düsturuyla sınırlarını farkında olmalarına paralel bir şekilde, temel tibbi bakımı öğrenmenin çok zor olmadığına da inanırlar. Bu, Kara Panter Partisi'nin sağlık sisteminin şeffaflaşması israrını çağrıştırır. Çoğu kişi, Birleşik Devletler'deki sağlık eğitimi ve uygulamalarındaki bürokrasi ve kuralların aşırı ve kimi zaman zararlı olduğu kanısındadır. Bir uzun dönem klinik gönüllüsü ve sokak hekimi bunu, tıbbı "bütün o endişe ve bürokrasi olmadan" görmek olarak nitelendirir. Sokak hekimleri, sokak tibbini portatif bulurlar, zira ne bürokratiktir ne de zor. (Street Medic Wikia, 2007)
Katıldığım eğitim, bu halka sağlık bilgisi kazandırmayı öngörüyordu. İnsanlar oraya bireysel ve kolektif "bağımsızlık" kazanmaya geliyordu (bu terimi sınıf arkadaşlarımdan biri kullanmıştı). Sokak hekimleri, Latin Amerika ve Afrika'daki sağlık ve okuryazarlık kampanyalarıyla örtüşen halk eğitimleri yürütse de kendi bilgi ve becerilerinin sınırlarının daima farkındaydılar. Sonuç olarak tanıştığım hekimler hem eğitimin derece ve süresine saygı gösteriyor hem de sağlık bilgisinin epey geniş bir yelpaze olduğunu kabul ediyordu. Bu, bazı unvanların (doktor, hemşire, sağlık memuru gibi) farklı beceri ve bilgi seviyelerine işaret ettiğini kabul etmeyi de kapsamaktadır. Aynı eğitim süresince eğitmenlerin sağlık sistemini kınadığına da kabullendiğine de tanık oldum: Örneğin sadece bir doktorun yapmaya izinli olduğu prosedürler hatırlatılıyordu (örneğin ilaç yazma, dikiş atma gibi). Ayrıca klasik acil tıp ve sağlık ekipleriyle beraber çalışma ve haberleşme konusuna da bol bol vakit ayrıldı. Bu açından baktığımızda, hekimlerin oluşturmaya çalıştığı tibbi destek mevcut sağlık sisteminin radikal bir "ötekisi" olarak görülemez. Mevcut sistemin, hekimlerin becerilerinin (bu sadece hekimin bilgisi değil, emniyetli ve steril bir alanda tedavi imkânı anlamına da gelebilir) yetersiz kaldığı durumlarda lazım olacak bir sigorta olduğu kabul edilir.
Eğitimlerden başka, SSHK devamlı olarak protestocular için atölye çalışmalarına ev sahipliği yapıyordu ve bu, halk eğitimi açısından sağlık eğitimlerinden çok daha fazlasıydı. Bu atölye çalışmalarında hekimler protestoculara, polisin davranışlarında dikkat etmeleri gereken noktalar, zararlı maddeye maruz kalma veya hipotermi riskini azaltmak ve kimyasal silahlardan doğabilecek acı ve yaralanmaları önlemek için ne giyilmesi gerektiği gibi konularda tavsiyeler veriliyordu. Yanlarında ne getirmeleri, ne yemeleri. eşyalarına ve kendilerine bir gösteriden önce, gösteri sırasında ve sonrasında nasıl sahip çıkmaları gerektiği konusunda rehberlik sunuluyordu. Bu sayede hekimler aslında gösterileri gizli gizli değiştirdiler, protestocuları davranışlarını etkileyerek (kıyafetler, durdukları yerler gibi) onların daha güvende olmalarını sağladılar, Bu eğitim ve sahada sundukları tedavi, protestocuların polise direnme gücünü fark edilir derecede arttırdı. SSHK hekimlerinin en parur duydukları nokta işte buydu: Daha dayanıklı bir direnişe yol açtıklarının açık kanıtı. Bonnie'nin bana açıkladığı üzere:
Son Seaview protestosu videolarına bakacak olursanız insanların gözlerinin etrafindan akan beyaz sıvıları göreceksiniz. Üstelik hepsi çizgi çizgi farklı tonda. Çünkü birden fazla gaza maruz kaldıkları için birden fazla kere gözlerini yıkadılar. Sonradan haberlerde izleyince de ne çok kişiyi tanıdım. Şu adamı ben iyileştirdim! Şu adamı da ben iyileştirdim! (Röportaj, 18.09.2008)
Gözlerini yıkayarak ve onları hazırlayarak (doğru giysileri giyme meğinde olduğu gibi) hekimler, polisin bel bağladığı göstericileri dağıtma planını bir nebze bozmuştu.
Hekimler protestocuların dünyasının ötesine
geçerek toplumlarındaki sağlık sorunlarını tespit etmeye ve bunları eğitimler ve tibbi müdahaleler aracılığıyla çözmeye de çalışır. Oceanview Universitesi kampüsündeki randevu tecavüzü skandalı, bunun benim için en açık örneğiydi. Hekimleri sadece eylem hekimleri (yani göstericilere sağlık desteği olarak) olarak görmek, daha geniş ve toplum ölçeğindeki politikalarını gözden kaçırmak olacaktır. Kısa (sekiz sayfalık) broşürlerinde hekimlerin değindiği konular arasında, karşı tarafın rızasını almak, rıza gerektiren hareketler (her şey), nereden destek aranacağına dair bilgiler bulunuyordu ve bir yandan toplumda seks pozitif yaklaşım korunuyordu. Bu. hekimlerin etraflarındaki toplumu iyileştirmek için yaptıklarının eylem hekimliği kadar aleni bir başka göstergesidir.
Toplumlarına tıbbi bilgi verme politikaları, ikinci dalga sokak bbun anarşist yönelimini yansıtır. Ilk dalga, önce sivil haklar hareketine sonradan Yeni Sol'a eşlik etmişti. İHSK ilk zamanlarında Amerika Tabipler Odası (ATO) ve genel sağlık hizmetlerim entegrasyonuna öncülük etmişti; 1960'ların sonlarında örgüt, Dow Chemical ve diğer askeri sanayi tesislerine karşı mücadeleye dolaylı destek veriyordu. İkinci dalgada ise politika odaklı ve reform güdümlü eyleme rastlanmaz. Eğitsel eylem politikaları tam aksine, mevcut kapitalist toplum bünyesinde alternatif bir toplum ve isyan sonrası anarşist düşüncenin öngördüğü, kapitalizm içinde alternatif bir kültür oluşturma ve bir yandan da kapitalizmle mücadeleye devam etme hedefini ön planda tutar (hekimler özelinde bu mücadele eylem tıbbıdır). Böyle yerel ölçekte örgütlenmiş kurumlaşma çalışmalarının, hekimlerin yapısal bir sağlık analizi yapamadığı şeklinde yorumlamak hata olacaktır. Medic Wikia [2007] şöyle açıklar: "Anarşistler ve sokak hekimleri arasındaki ortak özelliklerden biri, sağlığa yapısal bir kesinlikle yaklaşmalarıdır. İki grup da sağlık bozukluğunun genetik, biyoloji veya kişisel tercihler gibi etmenlerden ziyade 'baskının' (ırkçılık, cinsiyetçilik, ekonomik mahrumiyet, vb.) sonucu olduğu görüşünü savunur. Bu açıdan sokak tibbi politiktir, çünkü toplumsal değişimin sağlık alanında bireysel kişisel sağlık bakımını iyileştirmekten fazlasını yapacağına inanır."
Sokak tıbbı kültüründe, henüz güdük bir sağlık sistemi eleştirisi de bulunur. Örneğin Black Cross'un internet sitesi (2003a) şöyle yazar:
Bizce sağlık bakımı politiktir. Aldığımız veya alamadığımız bakım, bu bakıma nerede ve nasıl ulaşabildiğimiz, bakımı kimin sağladığı, kimlerin tip eğitimine erişiminin olduğu, hangi eğitimlerin kabul gördüğü ve görmediği; bunların tümü politik meselelerdir. Biz sistemin değişmesi gerektiğine inanırız... Diğer sistemlerin yanı sıra sağlık sisteminin de...
Fakat site daha fazla ayrıntıya girmez, sistemli ayrımcılığın nasıl gerçekleştiğini açıklamaz. Eylemleri, ikinci dalga eylem/kriz tibbi ve tip eğitiminin uygulamalarını yansıtır. Analizlerinin bir ölçüde Paul Farmer'in yapısal şiddet kavramına (2003) benzediğini düşünüyorum. Farmer'in Haiti'deki örgütü, Partners in Health. 2010'daki depremin ardından sokak hekimi ekiplerini olay yerine taşımıştı. Tıpkı hekimler gibi, Farmer'in çalışmaları da yapısal analizi ve pragmatik eylemi (doğrudan tibbi bakım) yan yana getirir.
Ciencia Popular
Sokak tıbbını, sağlık bilgisini doğrudan halkın ellerine teslim etme amacı güden bir eğitim projesi olarak ele almak için, çalışmaları diğer paralel projelerle karşılaştırmak gerekir. Eğitim olarak sokak tıbbı, teknik bilgi ve uzmanlık ile tüketim dile getirmeye çalışmaktır (birbirine bağlamaktır). Bu açıdan bilim ve sağlık eğitimiyle veya yurttaş bilimi gibi zıt projelerle karşılaştırılabilir.
Okul bilimi ve sağlığında öğrencilere bedeni nesneleştirmeleri, bilim dilini öğrenmeleri ve nihayetinde bilimsel otoritelere riayet etmeleri öğretilir. Başka bir deyişle, okulda öğretilen bilim bir tüketim sınıfı oluşturmaya yöneliktir, canlılardan oluşan bir bilimsel uzmanlık piyasası amaçlar. Morris Shamos (1995), bunu The Myth of Scientific Literacy ("Bilimsel Okuryazarlık Miti") kitabında açıkça yazar; okula kayıtlı öğrencilerin bilim ve teknolojiyle ilgilenmediğini varsaymak gerektiğini ve bilim eğitiminin amacının insanları bilimsel süreçler hakkında eğitmek ve ihtiyaç durumunda uzmanlara nasıl ulaşacaklarını öğretmekten ibaret olması gerektiğini öne sürer. Aynı zamanda okulda öğretildiği haliyle bilimin. Ulusal Fen Dersi Standartları (1996) gibi temel eserlerde toplanmış bir dizi gerçek, kavram ve teknik süreçler olduğu tartışılmaz bir durumdur. Bu, Çin tıbbı veya bitkisel tedaviler gibi uygulamaları içermeyen bir bilgi türüdür.
Benzer şekilde yurttaş bilimi projeleri -bilim insanlarının halkı araştırmalarına yardımcı olarak dahil ettiği, meşhur örneklerinden birinde Kuzey Amerika'daki kuş gözlemcilerinin bölgelerindeki kus popülasyonuna dair veri toplamada yardımcı olduğu projeler- çoğunlukla bilim insanlarının uzman, halkın ise işgücü kaynağı rolünü onaylar. SETI gibi dünya dışı canlı formlarını araştırma prişimleri hesaplamalarında yaptığı gibi- bu hiyerarşiyi izlemektedir. Birçok de -Folding@Home'un çevreci yurttaş bilimi projesinde, veri toplayanların sınırlı bilgisiyle protein katlanma bilim insanlarının uzman bilgisi arasında uyuşmazlıklara rastlanır (Brandt, Shirk, Ballard ve Tomasek, 2010).
Okul ve yurttaş bilimi otorite, bilgi, işgücü ve tüketim hiyerarşilerini amacı oluşturma veya güçlendirme demokrasilerde bilgilendirilmiş halk vizyonu vardır; ancak bu halk kendi kendine yeten toplumlar değil, uzmanın dünya görüşünü içselleştiren ve ona teslim olan toplumlardır.
var olduğunu kabul Sokak hekimleri, bilgi ve beceri hiyerarşilerinin ederler ama sözlü kültür dışında bir liyakat sistemi tanımazlar. Bir sokak hekiminin otoritesi, eğitmenlerinin sözüne ve diğer hekimlerle tecrübelerine dayanır. Dahası, sokak hekimleri çeşitli forumlarda bildiklerini paylaşarak ait kitlelerde bilinçli olarak bilgiyi toplar ve yayar; yani bilgiyi kamusallaştırır. Uzmanlık, saklanması değil yayılması gereken bir şeydir. Bilgi. soyut bir dünya görüşünü temsil etmekten ziyade toplumun ihtiyaçlarına karşılık Bu pragmatizm, sokak hekimlerinin halk sağlık bilimi oluştururken farklı tıp geleneklerini harmanlamasına olanak tanır. Bu harman, Athens Manifestosu gibi belgelerle de teşvik edilir. Böylece sokak tıbbının amacı protestolar dahilinde ve haricinde, toplumsal adalete hizmet eden bilgileri oluşturmak ve yaymaktır. Bu açıdan sokak tıbbı bir halk bilimidir: İspanyolca tabir ciencia popular (halkın bilimi); soruları, ilişkileri, uygulamaları ve etiği demokrasi mücadelesinde insanların emrinde olan bir bilimdir.
Ciencia Popular, bilginin sadece insanların mücadelelerine uygulanabileceğini değil, aynı zamanda onları ileriye götüreceğini de söyler, bilgi, araştırma ve yayılma insanların ihtiyaçlarına yöneliktir. Başka kaynaklarca da belirtildiği üzere, bilimsel tıp sömürülenlerden ziyade sömürenlerin ihtiyaçlarına cevap vermek üzere düzenlenmiştir ve bu, tropikal tıbbın en bariz örneğini teşkil ettiği, neo-sömürgeci coğrafi siyasette de hâkim bir modeldir (Bass. 1990; Farley, 1991; Goonitalke, 1993). Okulda öğretilen bilim de aynı şekilde güçlünün pozisyonundan bakar (Weinstein ve Makki, 2009). Sokak tıbbı muhalif bir uygulama örneğidir, kapitalist sağlık içinden ama ondan ayrı, farklı bir bilim düzenidir.
Sayfa 115Kitabı okudu
·
300 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.