insanların doğasında birbiriyle çelişkili iki duygu vardır. başkasının felaketine gülecek insan kuşkusuz düşünülemez. ancak dara düşen bir insanın tam sorununu halledip düze çıkmaya başladığı an, onun bu rahatlığının karşısındaki insana battığı, mutluluğunun karşısındaki insanı rahatsız ettiği durumlar da vardır. hatta gözlemcilerin, beladan yakasını kurtaran insanlar hakkında "keşke aynı belaya uğrasa!" diye temenni ettikleri bile olur. karşısındakine gizli gizli düşmanlık bile duyarlar.
Sayfa 27
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.