Totaliter baskı günlerinde tiyatro insanın kendini kısa bir süre için bile olsa özgür hissedebileceği,ya daha romantik, daha şiirsel bir varoluş biçimine kaçabileceği, ya da seyircinin isimsizliği içine sığınıp korunarak, otoriteye meydan okuyan etkinlikleri hep birlikte alkışlayıp gülebileceği nadir yerlerden biriydi.