atatürk'ün hiç bitmeyen umudu
Atatürk’ün hiç bitmeyen umudunun ardında hiç bitmeyen bir çaba, hiç bitmeyen bir azim, hiç bitmeyen bir irade vardır.
Atatürk’ün umudu, boş bir umut değildir. Onun umudu “kadercilikten” kaynaklanmaz, onun umudu, sürekli çalışmaya, mücadele etmeye dayalı bir umuttur.
(...)
Osmanlı umudu tüketip teslim oldu, ama Atatürk asla teslim olmadı. Şartlar ne kadar kötü olursa olsun Atatürk hiç vazgeçmedi, hep kazanacağına inanarak savaştı, asla umudunu yitirmedi.
Türkiye Cumhuriyeti, işte bu hiç bitmeyen umudun eseridir.
Sayfa 158 - inkılap kitabevi
··
85 görüntüleme
bakın kurtuluş savaşına. bu topraklarda umudun fotoğrafının atatürk olduğunu göreceksiniz.
okulda Atatürk hakkında atıp tutan, nefret ettiğini söyleyen ama hiçbir araştırması olmayan erkeklerden sonra hesabın bana güvende hissettiriyor.
Aynı Atatürk’ün hiç bitmeyen umudu gibi umut veriyor.
(Nefret etmelerinin sebebini de şeye yoruyorlar: “Atatürk din düşmanıydı ondan nefret ediyoruz, ülkeyi kurtarmadı o.”
çıldırmalık bi’ ortam okul)
bir dönem bu bahsettiğin insanlardan farksızdım. ve kendimden biliyorum, bunların nefretinden bir bok olmaz. daha neyden/neden nefret ettiğini bilmiyorlar. aynı şekilde sevseler, sevgileri de vasıfsız olurdu. çok da takma yani. muhtemelen ilerde 1/3'i araştırır ve geçmişte söylediklerinden utanır.
müslümanların atatürk'e tepkili olması bana normal geliyor. hilafeti kaldırdı adam. ama 1924-1950 arasında diyanet işleri'nin toplam 352.000 takım dinsel içerikli kitap bastırıp halka dağıtmasının da göz ardı edilmemesi gerekir mesela.
dinin anlaşılması noktasında çalışmalar var. din ve vicdan özgürlüğü var. daha ne olsun. şu zamana kadarki okumalarım sonucunda, ben atamdan razıyım. çoluk çocuğun nefreti boş söylemlerden öteye geçmez. senin de için rahat olsun🥱🙌
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.