Bir 'teori'yi “inanç dili'yle ifade edip açıklayan bilimci ya da bilimselcilerin Darwin Teorisi'ni ya da Freud'un şeytani tezlerini, vd. “bilimsellik” iddiasıyla servis edişleri Şakir Kocabaş'ın, ifadelerin gramatik kategorilerinin değerlendirildiği *İfadelerin Gramatik Ayrımı isimli çalışmasındaki açıklamalarıyla daha açık bir biçimde ortaya konulmuştur. Yazarın dil felsefesi açısından yaptığı irdelemelerini içeren söz konusu çalışmadan şu kısa alıntı yerinde bir değerlendirmeyi içermektedir: “Darwin'in “EvrimTeorisi” etrafındaki başlıca gramer problemi, onun, “teorik” ifadelerinin tarihsel ve tecrübi ifadeler (önermeler) biçiminde ortaya konmuş olmasıdır. Bu nedenle de şöyle bir takım sorularla karşılanmıştır: “Bu prosesin (sürecin) gerçekten vuku bulduğunu kimse gözlemlemiş midir?”, “Şimdi gerçekleşmekte olduğu görülüyor mu?” Bu teorideki ifadeler tarih ifadelerine benzemekte değil midir? Fakat biz tarih için “bilimsel teori” diyor muyuz?” Kocabaş, çalışmasının sonraki kısmında “Teoriler hakkında yapılan en yaygın hatalardan biri, hal ifadeleriyle hıpotetik ifadeleri birbirinden ayırabilme yeteneksizliğınden ortaya çıkan hatadır” değerlendirmesinde bulunur ve “Teoriler birer emsal veya modeller sistemidir, tasvir veya olayların resmi değildir” der. Sonuç olarak da bir teorinin doğruluğundan ya da yanlışlığından bahsetmenin anlamsız olduğunu belirtir; ona göre bir "teori" için kullanımı anlamlı olan, belli durumlar için "uygun, belli durumlar için ise 'uygun değil' terimleridır. Bu görüşleri çerçevesinde yazar materyalizmi de “teorik terimleri dini bir gramer içinde kullanma girişimi” olarak tanımlar.
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.