İnsanlar ve promlar Perg'in dört köşesinde dualarına ismimi ekliyorlar. Evlerinin karanlıklarına çekilip kıpır kıpır dudaklarıyla onlara şefaat etmem için bana yalvarıyorlar. Canlarından çok sevdikleri çocuklarını esirgemem için gözyaşları döküp el açıyorlar. Ben ıssız topraklarda, çıplak bir dağın tepesinde pineklerken, kendi yarattığım sorunlara bile çare bulmaktan acizken, yüreklerinde derin bir inançla benden medet umuyorlar. Tanrım, ne komik...
Ne kadar acı.
Sayfa 11
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.