Lastiği patlamış traktörler gibiyiz hepimiz. Sırtımızda yaşam denilen yükle yalpalayarak gidiyoruz kaderin yolunda. Her engelde biraz daha yoruluyoruz. Ama umudumuzu kaybettiğimizde bitiyor yolumuz. İşte tam o anda biri geliyor ve kendi yoluna katıyor seni. Sonra onunla bitip başkasıyla başlamayı öğreniyorsun. En acısı da bu.
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.