Bu günü alman yazar övme günü ilan edelim. Frank Kafkanın bu eserinde bahsi geçen milenanın gerçek ve tek aşkı oluğu da söylenir bir hayal ürünü karakter olduğu da. Fakat her iki koşulda da kitapta en dikkat çekici unsur benim için dil olmuştu. Ne kadar kaba bir şey de söyleseler, karşı tarafa öfkeden de köpürseler mektuplardaki dil hiç değişmiyor. Tabiri caizse İstanbul beyefendisi ve hanımefendisi tadında bir zerafet kelimelerden dökülüyor ve bu benim çok hoşuma gitmişti. Kitaptaki romantizm tam tadında. Ne iki aşk kuşunun vıcık vıcık hikayesini dinliyorsunuz ne de her zaman duyduğumuz iki ketum almanla karşılaşıyorsunuz. Naif güzel bir kitap.
