Kitabın birçok hayranı olduğunu bildiğim için çekinerek söylemem gereken şeyleri şimdi açıkca yazacağım. Kitabı hiç beğenmedim. Beni kendine bağlamadı. Duyguları tam doğru verebildiğini sanmıyorum. Aşkı böyle ruhsal bir bozukluğa çevirmesine, takıntıyla sevgiyi aşkı karıştırmasına delicesine sinirlendim. Kitabı bitirmek için elimden geleni yaptım. Çoğu kez bırakmayı da düşündüm. Sırf belki fikrim değişir diye son kelimesine kadar özenle okudum. Ama nafile. Sürekli aynı şeyler tekrarlanarak uzatılmış cümleler bütününden başka bir şeyi ifade etmiyor benim için. Kadınların etiketlenmesi ve sürekli bekaretten bahsedilmesi ayrı bir nefret edilesi hale getirmiş kitabı. Hz. İbrahim olayının saçma sapan benzetmesi de ayrı bir olay. Aşkı cinsellikten ayıramayan zırvalıklardan bahsetmeye bile gerek yok. Eski İstanbul'dan, tarihten, tanındık aile birlikteliklerinden ve kitabın ilk birkaç cümlesinden başka hiçbir şeyi sevmedim. "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu." Bir kadının hayatı, bir adamın aşk sandığı sorunlu takıntılı hisleriyle yok oldu. Hayatımız boyunca sayılı kitap okuyacak vaktimiz varken bu kitabı seçtiğim için pişmanım. Okunması gereken bir roman olarak görmüyorum. Yine de okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 202266 okunma

·

1 artı 1'leme

·

554 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Gülnida