Kanımı beynine , kalbine , oradan da akciğerlerine ulaştıran kusursuz ağı izlerken, kendimi daha önce hiç hissetmediğim kadar kadere teslim buluyorum.
Sonsuzluktan gelen sarı ışık huzmesi beni kutsuyor. Gölgesine eğiliyorum. Beni amaca götürdüğü yolda , alnımı toprağa koyup " Teşekkür ederim " diyorum . " Teşekkür ederim, bağışlayıcılığın için . "