Mesala hani insan sırtından hançer yedikçe kimsesizleşir,kimsesiz hissettikce sessizleşirdi ya..böyle zamanlar,tek başına olmanın aslında manevi bı kalabalık olduğunu fark ettiren ve kimseye ihtiyacının olmadiğini yüzüne yüzüne çarpan
bı ayet vardı :
Allah kuluna kâfi degil mi ?
Zümer,36