Kitap, Nazi kampında henüz bebek olan kızı Magda ve yeğeni Stella ile kısılı kalan Rosa’nın yaşadığı büyük trajediyi anlatıyor. Yıllar sonra 59 yaşına gelmiş ama travması aynı tazelikte kalmış, görünürde yeni bir hayat kurmuş olduğu düşünülse de Rosa Lublin hala o anları yaşamakta. Kaybettiklerine mektuplar yazmakta.. . Nazi Almanyasını, orada yaşananları, soykırımı hepimiz az çok biliyoruz. Kitap bana şu soruyu sordurdu. Böyle bir şey yaşayıp ölmek mi daha iyi yoksa hayatta kalıp o günleri her gün tekrar tekrar yaşamak mı? . Yazar Ozick için ABD’nin edebi panteonunun Athena’sı, Bronx’un Emily Dickinson’ı ve zamanının en usta ve incelikli üslubuna sahip yazarlarından biri methiyeleri yapılmış. Tek bir kitabını okuduğum düşünülürse böyle bir şey söylemem mümkün değil fakat şunu söyleyebilirim. Bu kadar kısa bir kitap nasıl bu kadar etkileyici olabilir? . -Bazen insan yalnız kalmak ister. + Eğer çok fazla yalnız kalırsanız çok fazla düşünürsünüz. -İnsanın bir hayatı olmayınca. Nerede olursa orada yaşıyor. Düşüncelerden başka bir şeyi yoksa da düşüncelerinde yaşıyor. + Bir hayatınız yok mu? -Hırsızlar onu benden aldı.

ŞalCynthia Ozick · Nebula Yayınları · 201873 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ylzylmz