Sen şimdi yanımda yeni bir türkü gibisin,
Ah şu harp bitse, rüzgar gibi bir nefes alabilsek.
Kimseler kimseler çıkmasa yolumuzun üstüne.
Yağmur yağsın, varsın saçlarımız ıslansın.
Yalnız duyulmaz olsun, göğsümüzdeki darlık.
Dilimizdeki kilit kolumuzdaki zincir,
Ömrümüz meçhullerden meçhullere akıyor.
Saatler bizim değil kitaplar bizim değil,
Bizim değil yaşamak bizim değil hiç bir şey
Kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz.
Ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim,?
Buna rağmen mutluluğa inanıyoruz.