Ömer Zülfü Livaneli'nin 1978 yılında yayımladığı, ilk verimli edebi öykülerinden oluştuğu söylenen kitap. Zülfü Livaneli'nin okuduğum 2. Eseri ilk eserini daha çok beğenmiştim. Anladığım kadarıyla aynı dönemde geçen farklı hikayelerden oluşuyor. Karakterlerin hiçbirinin psikolojik sağlığı yerinde değil. Hepsinin, birbirinden farklı olsa da, içinde debelendiği bir sıkıntısı var. Hikayeler bu sıkıntıları işliyor ve hiçbir hikayenin sonunda bu sıkıntılar çözülmüyor, Hikayeler iyi ama hep havada kalıyor, mesajı alsan da bir sonu yok hiçbirinin.