Russel bu kitabını 1929 yılında çıkarmış. O dönemleri göz önünde bulundurduğumuzda eğitim üzerine fikirlerinin hepsi olmasa da önemli bir çoğunluğu çağımızı yakalamış diyebiliriz. Dayağa karşı, belli bir gruba eğitim verilmesine karşı, pratikte faydası olmayan şeylerin öğretimine karşı. Yer yer Rousseau'ya atıflar yapıyor, eleştiriyor. Eskiden eğitim için çocuğu çok sıkı denetimden geçiriyorlarmış. Şimdi bu kadar da gerek yok diyor. :) Disiplin tabiki şart o ayrı. Bir de din ve siyaset üstü bir eğitim anlayışı geliştirilmesi kulağa çok hoş geliyor ama pratikte mümkün olabilir mi acaba üzerine düşünmek gerekiyor.
