"Nakşibendi Tarikatına mensup olan kişi, sülûk eder."
Sülûk: Tasavvuf yoluna intisap ederek (girerek), riyazetle iştigal edip, (az yemek, az içmek, az uyuyup, az konuşmak gibi manevi vazifelerle meşgul olmak suretiyle) salik'in (Allah yolcusunun), Mevla ile kendi arasındaki perdeleri aşmak için manevi bir yürüyüşle yürümesinden ibarettir.
Şu ikinci şatr (parça) da bunun tefsiri (açıklaması) gibidir.
"(Bu kişi) gece-gündüz nefsine kement atar."
Kement: Düşmanı ve avlanırken bazı hayvanatı (hayvanları) tutmak için uzaktan atılan, ucu ilmikli ip ki, boyuna geçtikten sonra, çekilmekle sıkışır.
"Bu muhterem kişi zikir ve tefekkür eder.
(Bu șekilde nefsini bağlamış olur)
İşte zikir, tefekkür, rabıta ve murakabe gibi Tarikat-ı Aliyye'nin vazifelerine çalışmak, nefse kement atmaktır. Bu vazifeleri yaparak nefse kement atılmadığı takdirde,nefis her zaman șehevani (sevdiği) yollara dalmakla, Mevlâ ile
kendi arasına daha nice perdeler sokar ve bu sebeple Mevlâ ile huzurdan (beraberlikten) geri kalmış olur.
Sayfa 94Kitabı okuyor
·
22 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.