Sabitmiş gibi dursa da mekânlar, Zaman'ın içinde halden hale girerler. Mekâna ruhunu ve kokusunu üfleyendir Zaman...
Ve Zaman'ın kokuları içinde en tekinsiz, en başa çıkılamaz olanıdır kuşkusuz; Ayrılık! Çünkü mekânı, ayrılık dediğimiz işle, bölerek hatta kırarak kurar Zaman... Ayrılık, fark ediştir. Farklar üzerine inşa edilir hayat...
Bazen, aslında çoğu zaman, farklar acı verir bize, nasıl vermesin ki, ayrılık gibi ağır bir bedeli olsun da yaralamasın insanı...
İşte böyle zamanlarda unutmak ister insan.
Kadınlar mesela, unutmak için keserler saçlarını.
Sırdaşıdır ustura kadınların.
Sayfa 13Kitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.