Kitabı okumamin ardından kaç gün geçti .. hala etkisindeyim. Belki de yıllarca etkisinde kalacağım. Bir taraftan Kendi sınırları dışında başka kimsenin sınırlarını görmeyen ve kendi sınırlarının ötesine geçemeyen aydın (!) Sınıf. Diğer taraftan önce kendi sınırlarını aşan sonra da başka insanların sınırlarını görebilen martin hatta ilim deryasında kaybolan Martin... Kitabın kilit öğretisi şuydu bana, kendimiz için en yararlı şeyleri bile çok fazla yapmamalıyız. Abartmamaliyiz. İnsan bazen kendinden bile kacabilmeli. Martinin kendinden kacma arayışı çırpındıkça boğulmak gibiydi. o bölümü iliklerime kadar yaşadım onunla. yalnızlığın ve anlamsızlığın korkunç bir çaresizliği vardı. Bu çaresizlikle boğuşurken yaşamaya ozenmek mümkün değil. "Yaşamaya ozenmeyen bir hayat ölüme yüz tutmuş demektir"