Gönderi
Bir canlı sonsuza dek ömür süremez…
Bazı şeylerin üstüne fazla söz söylemeye gerek yoktur ama Martin Eden’de “bu benim” dediğim kaç yer oldu. Jack London’ın okuduğum ilk kitabıydı yarı otobiyografi bir eser olduğunu kitabın ortalarına yaklaştığımda öğrendim. Bu beni daha çok kendine çekti.
Kitapta öyle yerler var ki bunu kafasından yazmamış yaşamış resmen dediğim yerler belki de gerçekten yaşadıklarıydı…
Martin, sevdiğin için değişmenin doğru mu yoksa yanlış mı olduğunu öğretti bir nevi. Değiştikçe sadece bir şeyler öğrenmedi aynı zamanda yaşama, hayatın zevklerini ve tadını kaybetti… Tam kendini bulmuşken bir anda derin sularda kendisini kaybetti…
Ruth’un, Eden’e geri gelmesinde Özdemir Asaf’ın: "Ya farkıma vardığında, farkın kalmamış olursa…” dediği yer tam buna yazılmış gibiydi… Geriye dönmek doğru mu olurdu, yoksa yanlış mı ?
Bir insan için değişmek sonunda en karanlıklara atılmaktır. Martin hayata başladığı yerden birisini tanıyarak yükselme hedefine girdi. Daha sonrasında ona inanmadıkları için başladığı yerde kendisini bitirdi…
Kitap hakkında buraya yazılacak çok şeyler var ama tam becerebildiğim kadarı buydu. İlk incelemem… Keyifli okumalar…
·
208 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.