Ayfer Tunç'un yazım dilini çok seviyorum. Sade olmasından dolayı kitapları akıp gidiyor, hiç yormuyor sizi. Bir kış günü Ankara'dan İstanbul'a giden trenin vagonunda birbirinden faklı ama ortak noktalarda buluşan üç kişinin hayatlarına değinilmiş. Konu olarak da farklı ama nedense yazarın daha iyi kitaplarını okumuşum gibi geldi, çok sevemedim açıkçası
