Birinciler hiçbir şeyden rahatsız değil!
Ne televizyon ekranlarındaki barbarlıklar ne müzik zevkinin yerlerde sürünmesi ne de ayakların baş, başların ayak yapılması etkiliyor onları. Hayatlarından memnunlar!
Bir de köşelerine çekilmiş insanlar var. Acı duyuyorlar. Yarınlardan kaygılanıyor ve içinde büyüdükleri Türkiye'yi tanımakta güçlük çekiyorlar. Aslında azımsanmayacak sayıladalar ama sesleri çıkmıyor. Kimse onları ekranda göstermiyor, fikirlerini sormuyor..