Of...
Açıp bakın Avrupa'nın her sene ürettiği 50 bin kitaba, nedir onların konusu? Mutlu olmak. Bir kadın bir koca ister, ya da birisi zengin olmak ister, güçlü ve saygın. Dickens'de tüm arzuların sonunda kırsalda bir eski ev vardır bir düzine çocuk ile, Balzac'ta ise bir şato ve Pairs makamı ve milyonlar. Ve dönüp bakalım, sokaklara, butiklere, fukara evlerine, aydınlık salonlara, ne arzu ediyor insanlar oralarda? Mutlu olmak, memnun olmak, zengin olmak, güçlü olmak. Dostoyevski'nin insanlarından kim istiyor bunu? Hiç kimse. Bir tek kişi bile değil. Onlar hiçbir yerde durmak istemiyorlar, mutlulukta bile. Hepsi devam gitmek istiyor, hepsinde onlara eziyet eden "yüksek kalp" (âlî olan kalb) var. Mutlu olmak umurlarında değil, memnun olmak umurlarında değil, zengin olmak arzu edilmekten çok hor görülen birşey. Bizim tüm insanlığın arzuladığı bunların hiçbirinden istemiyorlar, bu tuhaf (varlık)lar. Onlar uncommon sense'e (akıl ve mantık dışılığına) sahipler. Onlar bu dünyanın hiçbir şeyini istemiyorlar.
Sayfa 127Kitabı okudu
·
215 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.